خراباتیان ///خرابات آنجاست که عاشق ، طاق و رواق خود پرستی را خراب می کند و خانه اش در نور خدا غرق می شود . حسین الهی قمشه ای
این صفحه با اجازه و عنایت حضرت حق , به انتشار مطالب ادبی , عرفانی و تاریخی ایرانی اسلامی می پردازد و کپی برداری ازهمه مطالب آن برای عموم آزاد است
خراباتیان ///خرابات آنجاست که عاشق ، طاق و رواق خود پرستی را خراب می کند و خانه اش در نور خدا غرق می شود . حسین الهی قمشه ای
این صفحه با اجازه و عنایت حضرت حق , به انتشار مطالب ادبی , عرفانی و تاریخی ایرانی اسلامی می پردازد و کپی برداری ازهمه مطالب آن برای عموم آزاد استفصل سوم / بخش دوم : جنگ احد
بخش دوم : جنگ احد
سال سوم هجری به یکی از سال های تلخ برای مسلمانان مبدل شد . و این به دلیل وقوع جنگ خونین احد بود .
هشام در کتاب مشهور سیره ابن هشام می نویسد . بازماندگان جنگ بدر مانند ابی جهل و صفوان بن امیه و چند تن دیگر نزد ابوسفیان رفته پیشنهاد جنگ با مسلمانان را ارئه کردند .
پس از مشورت قرار شد با صرف در آمد کاروانی که ابوسفیان در زمان جنگ بدر به شام برده بود سپاه جدیدی تشکیل دهند . [1]
این سپاه متشکل از 3 هزارنفر با تجهیزات کامل آماده و راهی مدینه شد . پروردگار بزرگ و مهربان این جریان را در خواب به رسول الله نشان داد پیامبر اکرم (ص) تمام اصحاب را در مسجد جمع کرده شورای جنگی تشکیل دادند و با اصحاب در اینباره به مشورت و رایزنی پرداختند .
پس از شورای جنگی ، به پیشنهاد جوانان قرار شد تا برای مقابله با کفار از مدینه خارج شده در نزدیکی کوه احد به مقابله دشمن بروند .
سپاه اسلام به استعداد 1000 نفر از مدینه خارج شده درکنار کوه احد آماده مواجه با دشمن شدند, در این جنگ پرچم بدست علی علیه سلام بود و در نوک پیکان سپاه ایستاده بود پیامبر(ص) با مشاهده گروهی از سواران که در حاشیه میدان جنگ ایستاده بودند دستور دادند تا 50 نفر از کمان داران به فرماندهی عبدالله بن حبیر در دامنه کوه احد سنگر بگیرند و مراقب پشت سپاه باشند ودر صورت حمله سوارکاران به مقابله با آنها بپردازند و در هیچ زمانی چه پیروزی و یا شکست از جای خود حرکت نکنند و پشت سپاه را خالی نگذاراند .
در حقیقت پیامبر با این تاکتیک عقبه سپاه را از حمله دشمن محفوظ داشتند و امکان هر نوع محاصره مسلمانان را توسط سواران که امکان دور زدن کوه را داشتند از بین بردند.
در اولین دقایق جنگ با شجاعتی که سپاه اسلام از خود نشان داد . کفار با انداختن سلاح های خویش رو به عقب فرار کردند . این فرار باعث شد تا فریادهای الله اکبر از قلب سپاه بلند شود و خبر پیروزی زود رس به کماندارن رسید . و آنها هم بدون توجه به فریاد های فرمانده خود سنگر کوه را رها کرده به طمع جمع کردن غنائم به طرف سپاه اسلام دویدند . در این حین سواران سپاه دشمن به فرماندهی خالد بن ولید پس از دور زدن کوه از پشت سر سپاه اسلام حمله کرد و مسلمانان در محاصره قرار گرفتند .[2]
با این اتفاق جریان شکست کفار تغییر کرد و پیروزی مسلمانان به شکست تبدیل شد . و تعداد زیادی از سپاه پیامبر (ص) کشته و زخمی شدند . در این بین پیامبر(ص) که در صف اول میجنگیدند بین تعداد زیادی از مشرکین محاصره شدند و علی رغم مبارزه دلیرانه ایشان و اصحاب نزدیک ایشان که اکثرا از بنی هاشم بودند گرفتار محاصره کفار گردیده از بدنه اصلی سپاه اسلام جدا افتادند, سپاهی که بیشتر آنان زخمی یا شهید شدند و باقیمانده آنها هم به بالای کوه فرار کرده بودند و پیامبر(ص) یکه وتنها با کفار می جنگید و اگر علی علیه سلام که در جبهه دیگر مشغول نبرد بود به کمک پیامبر(ص) نیامده بود جان عزیز ایشان از دست می رفت و امت تازه مسلمان یتیم می شدند .
در این درگیری دندان مبارک رسول الله شکست و جان مبارک پیامبر(ص) به خطر افتادو ندای آسمانی بلند شد که می گفت :
نادِ عَلیاً مَظهَر َالعَجائِب تَجِدهُ عَوَناً لَکَ فِی النَوّائِب
کُلَّ هَمٍ وَ غَمًّ سَیَنجَلی بِوَلایَتِکَ یاعَلِیُّ یاعَلِیُّ یاعَلِیُّ
ترجمه : بخوان علی علیه السلام راکه مظهرکمالات وصفات عجیبه است تایاری کننده تودرتمام مشکلات وسختیها باشد
حضرت علی علیه سلام همچون برق خود را به رسول الله رساند و چنان شمشیر زد که در کوتاه زمانی ورق برگشت و محاصره از بین رفت و به دستورپیامبر(ص) به بالای کوه عقب نشینی کردند وعلی(ع) پیامبر(ص) را به بالای کوه بردند .
در ذکر کشته های طرفین این جنگ اختلاف نظر وجود دارد ولی اکثر منابع تعداد شهدای این جنگ را هفتاد تن ذکر کرده اند .
مهمترین شهید این جنگ جناب حمزه عموی پیامبر(ص) بودند که بصورت ناجوانمردانه و بدست غلام حبشی بنام وحشی که توسط هند همسر ابوسفیان اجیر شده بود به شهادت رسید و به سید الشهدا مشهور گشتند که این لقب تا زمان شهادت حضرت حسین بن علی علیه سلام به ایشان تعلق داشت اما بعد از واقعه کربلا این عنوان به امام حسین (ع) رسید .
ماجرا از این قرار بود که هند همسر ابوسفیان غلامی حبشی را که در پرتاب نیزه مهارت زیادی داشت به جهت خونخواهی پدر و برادرش از ابوسفیان هدیه گرفت و به او وعده داد در صورت کشتن یکی از سه نفر (پیامبر(ص) یا علی(ع) یا جناب حمزه ) آزادیش را بدست خواهدآورد .
این غلام در طول مدت جنگ با تلاش زیادی که به عمل آورد نتوانست پیامبر(ص) و علی(ع) را بشهادت برساند . اما در یک لحضه از غفلت حمزه عموی بزرگوار پیامبر استفاده کرد و این شیر بیشه توحید را به شهادت رساند .
پس از پایان نبرد آن غلام حبشی هند همسر ابوسفیان را بر سر جنازه حمزه آورد تا سند آزادیش را بدست آورد . هند هم که از شدت آتش کینه نسبت به جناب حمزه کسی که پدرش را به قتل رسانده بود میسوخت . با بیرحمی تمام خنجری بدست آورد و پهلوی این مرد دلیر را شکافت و جگر او را خارج ساخته بدندان کشید و از آن روز به بعد به هند جگر خوار مشهور شد . [3]
در بازگشت سپاه اسلام به مدینه حضرت زهرا که به استقبال پدر و همسرش آمده بود از دیدن پیکر غرق به خون پیامبر (ص) که علی (ع)زیر بغل ایشان را گرفته بود بشدت نگران شد . حضرت علی علیه سلام زیر بازوی پیامبر(ص) را گرفته بود و پیش می آمد ودر همان حال از بدن هردو ایشان خون تازه جاری بود .
به نقل همه مورخان علی (ع) در این جنگ بیش از هفتاد جراحت برداشته بود و پیامبر(ص) هم همچنین بشدت مجروح شده بودند و دندان ایشان هم شکسته بود به محض رسیدن حضرت فاطمه پیامبر(ص) اولین جمله ائی که فرمودند این بود که: ای فاطمه اگر امروز همسر تو و برادرم علی نبود جان من از دست رفته بود . !
این جنگ در ظاهر با شکست مسلمانان همراه شد . اما در حقیقت پایداری و مقاومت بزرگانی همچون علی و جناب حمزه و شخص پیامبر(ص) و عده ائی از مسلمانان که شهید شدند مانع به انجام رسیدن قصد شوم مشرکان ، ( که شهادت پیامبر(ص) و خاتمه دادن به نهضت اسلام بود ) شدند .
در این نبرد هم تعداد زیادی از مشرکان به هلاکت رسیدند که حدود 10 تن آنها بدست توانای علی علیه سلام به هلاکت رسیدند . در این نبرد بر اثر شدت مبارزه علی(ع) شمشیر ایشان شکست و حضرت جبرائیل با شمشیری بهشتی بنام ذولفقار آن را جایگزین نمود و در آسمان ندا در داد . [4]
لا فتی الا علی لاسیف الا ذولفقار
و این شمشیر در سایر جنگها با علی همراه بود و ایشان حماسه های زیادی با آن آفریدند .
از مشرکانی که بدست توانای علی (ع) به هلاکت رسیدند می توان به نام های:
1- طلحه بن ابی طلحه
2- سعیدبن طلحه و برادرش
3- هشام ابن امیه
4- عبدالله بن حمید
5- عمربن عبدالله جمعی
6- ابوالحکم بن اخنس
7- ولیدبن ابی خذیفه و برادرش
8- بشیربن مالک و صواب غلامش و فرزندان عبدالدار که 9 تن از اینان جزو پرچم داران سپاه ابوسفیان بودند .
قرآن مجید به این جنگ و حوادث آن در آیات 152 و 153 از سوره مبارکه مبارکه آل عمران اشاره کرده است و می فرمائید :
وَلَقَدْ صَدَقَکُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِی الْأَمْرِ وَعَصَیْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَاکُم مَّا تُحِبُّونَ ۚ مِنکُم مَّن یُرِیدُ الدُّنْیَا وَمِنکُم مَّن یُرِیدُ الْآخِرَةَ ۚ ثُمَّ صَرَفَکُمْ عَنْهُمْ لِیَبْتَلِیَکُمْ ۖ وَلَقَدْ عَفَا عَنکُمْ ۗ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ [٣:١٥٢]
خداوند وعده خویش با شما راست کرد، هنگامى که [در جنگ بدر و در آغاز جنگ احد] به فرمان او دشمنان را مى‌کشتید، تا آنگاه که سستى و بددلى کردید و در کار [جنگ]- خالى کردن سنگر در گردنه احد- با یکدیگر اختلاف و کشمکش نمودید، و پس از آنکه آنچه دوست دارید به شما بنمود نافرمانى کردید، برخى از شما خواهان این جهان و برخى خواستار آن جهانند سپس شما را [به هزیمت]- در جنگ احد- از آنها واگردانید تا شما را بیازماید، و هر آینه از شما درگذشت، و خدا خداوند فزون‌بخشى بر مؤمنان است.
إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَىٰ أَحَدٍ وَالرَّسُولُ یَدْعُوکُمْ فِی أُخْرَاکُمْ فَأَثَابَکُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِّکَیْلَا تَحْزَنُوا عَلَىٰ مَا فَاتَکُمْ وَلَا مَا أَصَابَکُمْ ۗ وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ [٣:١٥٣]
آنگاه که مى‌گریختید و دور مى‌شدید- از میدان احد- و به هیچ کس توجه و التفات نمى‌کردید و پیامبر در پى شما مى‌خواندتان- که به جاى خود بازگردید- پس شما را در برابر اندوهى- اندوه از دست‌دادن غنایم و کشته شدن برخى و برداشتن زخمها- اندوهى [دیگر]- ننگ شکست و شرم از خدا و رسول- سزا داد- اندوهتان را به اندوهى مهمتر بدل کرد-، تا بر آنچه از دست دادید- از غنیمت و پیروزى- و بر آنچه به شما رسید- از رنج و آسیب- اندوهگین مشوید. و خدا بدانچه مى‌کنید آگاه است.
ترجمه آیه : وعده خدا راست است شما را بر کفار غلبه داده ولی چون غلبه یافتید سستی نمودید و با هم در (کوه احد ) اختلاف کردید و از فرمان پیامبر سر پیچیدید (برخی مشغول جنگ بودند و بعضی به جمع اموال وغنائم مشغول شدید) و نشان داد بشما آنچه را دوست می داشتید ، از شما کسانی هستند که دنیا را میخواهند و برخی طالب آخرت هستند . شما شکست خوردید تا دیگر انضباط را از دست ندهید و برای آینده متنبه شوید خداوند شما را بخشید او صاحب فضل و گذشت است .
با توجه به اسامی کشته شدگان جنگ بدر و این جنگ متوجه می شویم که تا کنون بیش 40 نفر از کفار که 5 تن از آل بنی امیه و 6 تن از نزدیکان طلحه بدست توانای حضرت علی(ع) به هلاکت رسیدندو این امر باعث افزایش کینه و دشمنی کفار بخصوص بنی امیه نسبت به علی(ع) شد . اما باعث محافظت از نهال کوچک اسلام شد و آن را به درختی تنومند تبدیل کرد.
بعدها خواهیم دید که دشمنی و کینه توزی بنی امیه چه فجایع غریبی در تاریخ آفرید و چه خون های پاکی از خاندان رسول خدا بخاطر این دشمنی برزمین ریخت .
در این میان معاویه ، پسر ابوسفیان در محو نام علی(ع) بسیار کوشش کرد ، و کار رابجائی رسانید که در منابر و مساجد شام و شهرهای تحت کنترل و نفوذ او پس از هرنماز لعن و نفرین بر حضرت علی (ع) را به سنت تبدیل کرد و تبلیغات دروغین معاویه بر علیه حضرت علی(ع) آنچنان کارگر افتاد که وقتی خبر شهادت آن حضرت در محراب مسجد کوفه به مردم شام و آن نواحی رسید . مردم از هم می پرسیدند:
مگر علی نماز هم می خوانده که در محراب کشته شده ؟
در صفحات بعد خواهیم دید که چگونه این دشمنی با علی به اولاد مطهر آن شیر مرد منتقل شد و جنایات زیادی به همین دلیل رخ داد .
از وقایع مهم دیگر این سال ولادت با برکت حسین بن علی علیه سلام فرزند دوم حضرت فاطمه(ع) و علی(ع) ست . در باره حوادث عجیب ولادت این مولود با برکت روایت های زیادی نقل شده است که ما در اینجا به چند نمونه مشهور اشاره می کنیم .
تاریخ دقیق ولادت این مولود را سوم شعبان سال چهارم از هجرت ثبت کرده اند ، در هنگام ولادت مولود بلافاصله به سخن آمده و خداوند را حمد و سپاس گفته و سپس به آسمان برده شده و فرشتگان ایشان را زیارت کرده اند و در باره مدت حمل این نوزاد هم روایت شده که شش ماه بوده است .
همچنین روایت شده که حضرت رسول از شهادت بسیار فجیع این طفل در آینده به فاطمه زهرا (ع) خبر داده بود . حضرت فاطمه با کراهت حمل این نوزاد را انجام داد و پس از ولادت طفل هم بسیار افسرده بو دند . همچنین روایت است که در زمان ولادت حسین بن علی حضرت رسول الله در سفر بسر می برده اند و طبق سفارش ایشان ، در صورت ولادت نوزاد ، نباید هیچ شیری تا آمدن ایشان به طفل داده شود . از این رو نوزاد تا سه روز گرسنه ماند و زمانی که حضرت رسول از سفر باز گشت و مطابق معمول ابتدا به دیدن حضرت زهرا (ع) رفتند و وقتی خبر تولد نوزاد را شنیدند بسیار خوشحال شدند و فرمودند تا نوزاد را برای ایشان بیا ورند و زمانی که طفل را در آغوش گرفتند و انگشت ابهام خویش را در دهان طفل گذاشته و تا مدتی نوزاد از همین طریق و به صورت معجزه آسا شیر میل می کردند .[5]
در حقیقت نسل مقدس حضرت رسول تنها از طریق دختر بسیار عزیز و بزرگوارشان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیه و آلا آله وسلم , و همین نوزاد با برکت گسترش یافت و از این ثلاله پاک 11 خورشید درخشان طلوع کرده و در آسمان هستی نمایان شد , و بشریت را با نور و گرمای حقیقت و محبت روشن و منور ساخت , سلام و درود خداوند بر حضرت سید الشهدا امام حسین علیه سلام و این 14 معصوم پاک و خاندان و پیروان ایشان از ازل تا به ابد باد .
در انتها سلامی مخصوصتر به ایشان می فرستیم باشد تا در زمره یاران و پیروان خاص الخاص ایشان قرار
بگیریم انشاالله .
اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ
وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ
وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ
