- فصل پنجم / بخش دوم اهل بیت پیامبر(ص) یادگار مقدس نبوت

- فصل پنجم / بخش دوم اهل بیت پیامبر(ص) یادگار مقدس نبوت

سید رضی در لخصائص الا ئمه می نویسد پیامبر(ص) در روز های آخر عمر خویش و باوجود شدت بیماری به مسجد رفتند درحالی که علی علیه سلام زیر بازوی ایشان را گرفته بودند ، و پس از خواندن خطبه ائی کوتاه خطاب به مردم حاضر در مسجد چنین فرمودند :

آگاه باشید که من در میان شما کتاب خدا را که در آن نور هدایت است و همچنین علی بن ابی طالب را به جاگذاشتم .

آگاه باشید  که آن دو ریسمان خدا هستند ! به آنها متمسک شوید  . ای مردم این علیست ، کسی که او را دوست بدارد و او را امروز و پس از این نیز برخودولی قرار دهد به تحقیق به عهد خود وفا کرده است و کسی که امروز و پس از این او را دشمن بدارد و بر او غضب کند در روز قیامت در حالی پا به عرصه محشر خواهد گذاشت که ناشنوا ونابینا است و هیچ حجتی برای او نزد خداوند نیست .

ای مردم الله الله بی اهل بیتی ( خداوند را در باره اهل بیتم و رفتار شما با آنان گواه می گیرم ) که ایشان پایه های دین هستند و علی برادر من و وزیر و امین من و برپای دارنده امر خدا پس از من است .[1]

در شناسائی اهل بیت پیامبر(ص) هیچ تردیدی وجود ندارد و به اذعان همه علمای سنی و شیعه حضرت فاطمه علیه سلام وهمسر و اولادش تنها خانواده و اهل بیت پیامبر(ص)  محسوب می شوند و از پیامبر(ص)  هیچ فرزند دیگری بجز فاطمه باقی نماند و همگی هم چنان که قبلا بعرض رسید قبل از پیامبر(ص)  رحلت فرمودند .

جایگاه رفیع اهل بیت نبوت به این خانواده مقدس که در قرآن و سوره مبارکه هل اتی از آنها تمجید شده تعلق دارد .آیه مشهور23 از سوره مبارکه الشورا که می فرماید :

ذَٰلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ [٤٢:٢٣]

این همان [پاداشى‌] است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‌اند [بدان‌] مژده داده است. بگو: «به ازاى آن [رسالت‌] پاداشى از شما خواستار نیستم، مگر دوستى در باره خویشاوندان.» و هر کس نیکى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد]، براى او در ثواب آن خواهیم افزود. قطعاً خدا آمرزنده و قدرشناس است.

خلاصه ترجمه :

قل لا اسئلکم علیه اجر الموده فی القربی . . . . . . . .

ترجمه :ای رسول ما به امت بگو من از شما اجر رسالت جزاین نخواهم که مودت و محبت مرا در حق خویشاوندان نزدیک (فی القربی) من منظور دارید (ودوستدار آل محمد باشید) که  این اجر هم به نفع امت و برای هدایت یافتن آنهاست . و هرکه  کار نیکو انجام دهد ما بر نیکوئیش می افزائیم که خداوند بسیار آمرزنده و پذیرنده شکر بندگان است .

بقدری روشن و واضح و صریح است که جای هیچ شکی را باقی نمی گذارد که این خانواده پیامبر(ص)  باید مورد توجه و محبت سایر مسلمانان بخصوص اصحاب نزدیک رسول الله باشد و این محبت به خانواده پیامبر بنفع امت بوده وسبب هدایت بیشتر آنها به سوی بهشت رضوان ورضایت حق تعالی و افزایش ایمان خواهد شد ،  و این همان ولایت و خلافت امیر المومنین علی علیه سلام را مشخص می کند چرا که اگر امت با رعایت احترام و اکرام پس از رسول الله به خانواده ایشان پناه می بردند و با صبوری و متانت ارج ومنزلت این خانواده را که در راس آن علی مرتضی قرار دارد بزرگ می شمردند و از جناب علی امیر المومنین حرف شنوی داشتند هرگز کارشان به اختلاف و گمراهی نمی کشید و همچنین حقوق الهی اهل بیت پیامبر(ص)  هم رعایت می شد و امت از راهنمائی ها و علم این خاندان شریف برخوردار می شدند . نه اینکه با کمال بی ادبی زمانی که هنوز رسول الله در بستر مرگ قرار دارند و باید باحترام وتشریفات خاص مراسم غسل وکفن ودفن ایشان انجام شود ، در بیرون منزل ایشان بر سرهم فریاد بکشند و بر سر جانشینی ایشان بایکدیگر رقابت کنند .

اکنون ببینیم که اگر پیامبر(ص)  یک پادشاه معمولی بود وبر اثر تلاش خود توانسته بود قدرت حکومت را در عربستان بدست بیاورد آنگاه برخورد سایرین با خانواده این پادشاه چگونه باید باشد ؟

مسلم است که این پادشاه می تواند هرکس را به جانشینی خود و ولیعهدی خویش انتخاب کند و مردم بجز از اطاعت پادشاه وولیعهد وی هیچ چاره ائی نداشتند چنانچه در سایر ممالک عالم مشابه این موضوع زیاد اتفاق افتاده است و پادشاه حکمش نافذ و لازم الاجراست .

اما رسول گرامی اسلام (ص) خود را پادشاه نخواندند بلکه بارها فرمودند من هم بنده ائی هستم مانند سایر بندگان الهی و تنها تفاوت من با شما اینست که بمن از جانب خداوند وحی می رسد .

اما مردم عربستان بدلیل جهل و عقب ماندگی طولانی مدت واقعا باورشان شده بود که پیامبر(ص)  هم مانند یکی از آنهاست و یک انسان عادی ست و هیچ برتری بر سایرین بجز وحی ندارد  ومتاسفانه اکنون نیز در میان وهابیون چنین اعتقادی وجود دارد و هیچ حرمتی برای حرم ایشان و خاواده ایشان قائل نیستند وبا زائرین این حرم شریف همچون یک مشت قاتل ودزد برخورد می کنند.

اما حقیقت ماجرا اینست پیامبر اکرم(ص)  بخاطر همین وحی مقامی بسیار بسیار شامخ وبلند در نزد درگاه حق تعالی دارد و همین افتخار سخن گفتن با خدا خود باعث افضلیت والای ایشان میشود .آنچنان که همین شرف و برتری که از بین همه انسانها ایشان بعنوان خاتم پیامبران الهی وسفیر بزرگ رحمانی انتخاب وانتصاب گردیده اند کافیست تا مقام ایشان را بسیار بالا تر از سایر انبیاء الهی قرار گیرد چه رسد به انسانهای معمولی .

حقیقت این است که پیامبر اسلام(ص)  به نص صریح قرآن :

-  عصاره خلقت      - دلیل آفرینش    - سراج منیر  - عقل کل  - معدن علم الهی – امین وحی الهی و اشرف مخلوقات حضرت حق اند و سخن ایشان از روی هوا و هوس نیست و تنها وحی خداوند است و بس .

 ولی متاسفانه این حقیقت در پس پرده تواضع بیش از اندازه پیامبر(ص) مخفی ماند و اصحاب وسایرین بحدی دچار اشتباه گردیدند که ایشان را همچون خودشان صدا می کردند و بدون اجازه از در ودیوار وارد خانه شان می شدند و همچون یک انسان معمولی باایشان معاشرت می کردند وتواضع پیامبر (ص) مانع از این می شد تا مقام واقعی وحقیقی خویش را برای امت آشکار کنند و این اصحاب تا حدی در اشتباه خود غرق شدند که در آخر تهمت هذیان گوئی به این وجود نازنین و علم اولین وآخرین در روی زمین زدند و واقعا باور کردند که ایشان مشابه یک انسان عادی دچار عوارض نفسانی و گرفتار هواهای انسانی اند و بیشتر فرموده های ایشان در باره ولایت حضرت علی علیه سلام و ابراز محبت ومودت به خانواده ایشان بخاطر عرق خویشاوندی و نسبت فامیلی و خانوادگی ست و ایشان از روی محبتی که به علی(ع) دارند این منصب  را به ایشان سپرده اند  در صورتیکه به نص صریح قرآن کریم که فرموده رب جلیل است پیامبر اکرم بحدی در نزد خالق بی همتا ارج وقرب دارد که اگر کل هستی هم به مخالفت با ایشان بپردازند پروردگار به حمایت پیامبر رحمت(ص)  برخواهد خواست . لطفا به این آیه از قرآن توجه کنید :

سوره الاحزاب آیه 56 می فرماید :

إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ ۚ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا [٣٣:٥٦]

خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مى‌فرستند. اى کسانى که ایمان آورده‌اید، بر او درود فرستید و به فرمانش بخوبى گردن نهید.

خلاصه ترجمه :

خدا و فرشتگان بروان پاک این پیغمبر درود می فرستد شما هم ای اهل ایمان بر او صلوات و دورود بفرستید و با تعظیم و اجلال بر او سلام گوئید و تسلیم فرمان او شوید .

در این آیه شریفه بخصوص مشخص است که شان و مقام نبی اکرم در نزد خداوند چگونه است . اما زمانی که اصحاب و سایر مسلمانان با ایشان برخورد های نامناسب ودور از شانی دارند پروردگار چگونه پاسخ می دهد توجه کنید :

سوره الاحزاب آیه 57 می فرماید :

إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا [٣٣:٥٧]

بى‌گمان، کسانى که خدا و پیامبر او را آزار مى‌رسانند، خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و برایشان عذابى خفت‌آور آماده ساخته است.

خلاصه ترجمه :

آنان که خدا و رسول را به عصیان ومخالفت آزار و اذیت می کنند خدا وند آنها را در دنیا و آخرت لعن کرده و از رحمت خود دور فرموده و بر آنان عذابی باذلت و خواری مهیا ساخته است .

به متن آیه که خوب دقت شود هراس و هول دهشتناکی از عذاب جانفرسای آخرت در انتظار مخالفان فرمان پیامبر(ص) که همان فرمان خداست را می کشد .

آیا گروهی که پیمان وبیعت خود را در روز غدیر خم شکستند و بر خلاف فرمان پیامبر(ص)  عمل کردند مصداق این آیه نیستند ؟

در جائی که فرمان پیامبر (ص) عین فرمان خداست و سرپیچی از آن فرمان به مثابه شرک بخدا و عصیان نسبت به فرمان حق تعالی ست هیچ توجیهی برای این کار وجود ندارد . چراکه پروردگار بزرگ وتوانا در قرآن کریم به صراحت فرموده که سخن پیامبر(ص) تنها وحی خداست و بس و او هیچ چیزی از جانب خود بیان نمی کند و هیچ هوا وهوسی در فرامین رسول الله وجود ندارد . به اصل ایه توجه فرمائید :

آیات 3و 4 از سوره مبارکه الانجم که می فرماید : و ما ینطق عن الهوا . ان هو الا وحی یوحی

ترجمه :  او (پیامبر(ص) هرگز از روی هوا و هوس سخن نمی گویند و سخن او (پیامبر(ص)) هیچ غیر از وحی نیست .

پس هرسخن لغوی که به رسولخدا نسبت داده شود در حقیقت بخدا نسبت داده شده است و این گناهی نابخشودنی و بسیار بزرگ است که سزای آن آتش سوزان دوزخ است و عذاب خوار کننده در جهان آخرت .

اما  بزرگ اهل بیت پیامبر(ص)  علی (ع) است . و حضرت فاطمه زهرا دخت گرامی پیامبر(ص)  و همسر علی مرتضی می باشد که نفر دوم اهل بیت پیامبر (ص) است . و فرزندان این زوج گرامی حسن وحسین و زینب وام کلثوم  که نوه های عزیز پیامبر(ص)  محسوب می شوند و آخرین افراد این خانواده مقدس و اهل بیت پیامبر(ص)  خدایند . اکنون به معرفی کوتاهی از این اهل بیت می پردازیم .

 و اما حضرت علی علیه سلام بدون شک برترین و بهترین اصحاب رسول خدا هم بودند وعلاوه بر نسبت خویشی نزدیک با رسولخدا از لحاظ تقوا وعلم وشجاعت و همه صفات لازمه یک رهبر بر همه اصحاب که هیچ ، بر همه انسانها از اولین وآخرین هم سبقت گرفته اند . ایشان  تنها کسی هستند که توانستند بهترین بهره را از هدایت خداوند و رسولش کسب کند  و بیش از سی سال در دامن پرمهر رسول الله پرورش یافته وآموخته اند هرچه را که باید می آموختند .

حضرت علی علیه سلام آنچنان در مقام نبوت ذوب شد که به مقام ولایت رسید و خداوند بارها و بارها در قرآن کریم ایشان را مورد ستایش واحترام قرار داد .

در اینجا باز بنا به ضرورت موضوع به چند نمونه از این‌ آیات اشاره می کنیم .

همان طوری که در صفحات قبل گذشت تنها شجاعت ودلاوری حضرت علی علیه سلام بود که درجنگ خندق یا احزاب باعث نجات اسلام از نابودی بدست لشکر عظیم کفار شد .

در همان زمان خداوند سوره مبارکه الاحزاب را نازل فرمود ودر آیتی از آیات آن در باره عمل شجاعانه حضرت علی فرمود : سوره مبارکه الاحزاب آیه 23

مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ ۖ فَمِنْهُم مَّن قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا [٣٣:٢٣]

از میان مؤمنان مردانى‌اند که به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند. برخى از آنان به شهادت رسیدند و برخى از آنها در [همین‌] انتظارند و [هرگز عقیده خود را] تبدیل نکردند.

خلاصه ترجمه :

 برخی از مومنان بزرگ مردانی هستند که به عهد وپیمانی که با خدا بستند کاملا وفا کردند .

و پیامبر(ص) در باره ایشان فرمودند: که ارزش یک ضربت شمشیر علی(ع) در روز خندق از ارزش عبادت جن و انس تا روز قیامت بیشتر است .

و این دو سخن ، در پاسخ لبیک حضرت علی به فرمان پیامبر(ص)  در دواطلب شدن برای مقابله با عمر بن عبدود و مبارزه جانانه با آن ملعون بیان شده است و زمانی که خداوند حضرت علی را بعنوان بزرگ مردان وفادار نام می برد جای چه تردیدی که ایشان چقدر در نظر خداوند عزیز و بزرگند و اقتدای به آن حضرت عین ثواب و هدایت است اگر چه خداوند در آیات متعدد دیگری هم مقام وشاَن ایشان رابارها متذکر شده اند .

ا زآنجمله می توان به آیات 55 از سوره مبارکه الماعده وآیات سوره مبارکه هل اتی و سوره مبارکه مومن اشاره کرد .

پیامبر(ص)  وعلی(ع) چونان دویار و دوبرادر جدائی ناپذیرند .و هیچ آیه ائی از قرآن نیست که درباره مومنان نازل شده باشد و علی(ع) در صدر آن قرار نگرفته باشد حال از خواننده عزیز سئوال می کنیم ؟

- آیا علی(ع) سرور مومنان و یگانه تکیه گاه پیامبر(ص)  بعد از خداوند نیست؟

-آیا این علی(ع) نبود که بارها و بارها با به خطر انداختن جان عزیزش جان پیامبر(ص) را از حوادث بی شمار حفظ نکرد ؟

-آیا این علی نبود که در کلیه جنگ ها فرمانده وپرچم دار و امید مسلمانان در رویاروئی با دشمنان کافر نبود ؟

-آیا علی نبود که در جنگ آوری و پهلوانی در سراسر عربستان هیچ هماوردی نداشت . وبارها پشت پهلوانان نامدار عرب را به خاک نیفکنده و دماغ مشرکان را به خاک مذلت نمالید ؟

-آیا در سبقت به اسلام آوردن  ونماز خواندن و روزه گرفتن و جهاد کردن و زکات دادن و خلاصه کلیه اعمال واجب و مستحب کسی به گرد پای علی علیه سلام می رسد ؟

در میان احادیثی که از پیامبر(ص)  بجا مانده نام علی(ع) جایگاه ویژه ائی دارد . ما دراینجا به چند حدیث مشهور که همه علمای اهل سنت آنرا نقل کرده اند اکتفا می کنیم و بقول شاعر نامی در خانه اگر کس هست یک حرف بس است ,  حدیث اجتماع از پیامبر توسط ابن عباس و دیلمی که می گوید :

پیامبر اکرم(ص) فرمودند : ا گر همه مردم بردوستی علی متفق می شدند آتش جهنم خلق نمی شد.

و حدیث قدسی از حضرت حق که فرموده اند : : در علم ازلی ما چنین گذشته که علی را خود بیآزمائیم و خلق را به علی بیآزمائیم و امتحان نمائیم .

یعنی حب وبغض علی(ع) میزان سنجش اعمال بندگان است در جهان آخرت.

و در حدیث مشهور حق که بین علمای اهل سنت و شیعه از اعتبار بالائی برخوردار است پیامبر اکرم(ص) فرمودند : حق با علیست و علی باحق است ایندو از هم جدانمی شوند .

ویا حدیث مدح ومنقبت در باره علی علیه سلام که پیامبر (ص) فرمودند :

خداوند عالم برای برادرم علی فضائلی عنایت فرموده و اختصاص داده که کسی جز او نمی تواند بشمارش در آورد . هرکس که یکی از فضائل اورا از روی عقیدت یاد کند و بگوید خداوند گناهان گذشته و آینده اورا می بخشد هرچند با گناه جن وانس در عرصه قیامت وارد شود و هرکس یک فظیلت اورا بنویسد و حفظ کند و بگوید و در ورقی باقی گذارد فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند و هرکس یک فضیلت  از او بشنود و بگوش هوش بسپارد خداوند گناهان او رابیآمرزد و هرکس کتابی را مطالعه کند که فضائل علی در آن نوشته باشد گناهانش محو می گردد .

این همه قدر و منزلت از پیامبری که همه سخنانش وحی خداست برای فضائل بی شمار علی بن ابی طالب شوق وافری در هر خواننده ایجاد می کند که تمام کتب مربوط به علی علیه سلام را با دقت مطالعه کند و یقین بداند که زحماتش پاداش بسیار بسیار والاتری خواهد یافت آنهم در جهان آخرت که نعماتش ابدی و جاودان است نه جهان فانی زود گذر.

و حدیث دیگری از پیامبر (ص) حدیث مشهور افضل الناس که در مناقب مغازی شافعی متوفی بسال 483 قمری و سایر کتب اهل حدیث مشهور ضبط است که می فرمایند :

ضربتی که علی علیه سلام در روز جنگ خندق بر عمربن عبدود زد ثوابش از عبادت جن انس تا روز قیامت برتر است و در احادیث دیگر فرموده افضل مهاجرین وانصار است و افضل ترین خلق خداست .

این احادیث و احادیث بسیاری دیگر نشان می دهد که وقتی یک ضربت شمشیر علی علیه سلام اینقدر با عظمت است پس سایر اعمال وعبادات آن حضرت  در نزد خداوند چقدر باارزش است و باعث افزایش قدر ومنزلت این یگانه هستی در نزد پروردگار خواهد بود.

اکنون بدلیل اختصار از ذکر سایر احادیث خوداری می کنم و علاقه مندان را به مطالعه فضائل کبیر علی بن ابی طالب علیه سلام و اسد الله غالب ، همسر حضرت زهرای مرضیه و والد امام حسن مجتبی کریم اهل بیت و حسین بن علی سید الشهدا و بانوی شریف کربلا زینب همه قرون واعصار . پیشنهاد می کنم .

آری علی علیه سلام فرزند بی همتای کعبه است و هم برادر رسول خدا و هم همسر بهترین بانوی عالم و هم پدر برترین فرزندان خلقت اند و اقیانوس فضائل آن جناب بحدی عمیق است که هیچ غواصی توان رسیدن به عمق آن را ندارد و گرچه آب دریارا نتوان کشید هم بقدر تشنگی باید چشید .

واما فاطمه علیه سلام تنها فرزند آخرین وبرترین پیامبر خداوند (ص) است که شدت علاقه حضرت رسول را نسبت به او همه مورخان نقل کرده اند .

هرگاه پیامبر(ص)  از کنار منزل فاطمه بدلیلی عبور می کردند می ایستادند و دست بسینه می گذاشته می فرمودند : اسلام علیک یا اهل بیت نبوه

ویا بارها وبارها در حضور جمع دست حضرت زهرا را می بوسیدند و برای اینکار خم
می شدند .

هرگاه قصد مسافرتی داشتند با آخرین نفری که حتما دیدار می کردند فاطمه علیه سلام بود و به محض باز گشتن اول مکانی که قدم می گذاشتند منزل فاطمه سلام الله علیه بود.

در جریان جنگ خیبر باغی را که سران یهودی آنجا به شخص رسول بخشیده بودند ، در همان لحضه به فاطمه بخشیدند هرچند که متاسفانه پس از رحلت ایشان ، عمر با همدستی ابوبکر این باغ را که تنها منبع درآمد اهل بیت پیامبر(ص)  بود را با وقاحت تمام از ایشان باز پس گرفتند وبه این بهانه که پیامبران از خود میراث مادی بجا نمی گذارند این باغ یگانه دارای اهل بیت رسول الله را از ایشان غصب کردند و هرچند حضرت زهرا نسبت به بازپس گیری آن دلیل و حجت اقامه کرد متاسفانه این دو صحابی پیامبر (ص) درمقابل سخن حق فاطمه علیه سلام کوتاه نیامدند .

اما حسنین یعنی همان نوه های پیامبر(ص)  که به فرموده ایشان در روز غدیر خم جانشینان علی پس ازوی بر امت اند و امامان معصوم الهی که همیشه جایشان در مسجد در کنار یا آغوش پیامبر (ص) بود و دست نوازش رسول الله زلف زیبای آن دو را نوازش می داد و سر وصورت آنها را می بوئیده ومی بوسیدند .

هنگام نماز حسن علیه سلام بر پشت پیامب(ص) ر سوار می شد و ایشان آنقدر سجده را طولانی می فرمودند تا او به میل خودش از پشت پدر بزرگ پائین آید . رفتاری که امروزه هر پدر بزرگی با نوه خویش انجام می دهد .

واما درباره کیفیت تولد وشیر خوردن حسین علیه سلام درکتاب ناسخ التواریخ چنین آمده است .کتاب حسین جلد اول صفحه 15 : صفیه گفت چون حسین علیه سلام از شکم مادر فرود آمد من در پیش روی فاطمه سلام الله علیه حاضر بودم . رسولخدا فرمودند فرزند مرا بمن آور عرضکردم یا رسول الله من هنوز او را پاکیزه نکرده ام  . فرمودند تو اورا پاکیزه چکنی ! خداوند اورا پاکیزه و مطهر آورده است .

وهم در خبر است که اینوقت رسول خدای برخاست و بسوی او رفت اورا بگرفت و تسبیح و تهلیل و تمجید میکرد .

وهم سند بصفیه منتهی میشود که فرمود : چون حسین متولد شد و اورا بنزد پیغمبر(ص)  بردم آنحضرت اورا بگرفت و زبان مبارک در دهان او گذاشت و حسین علیه سلام آغاز مکیدن فرمود ومن چنان گمان کردم که پیغمبر(ص)  اورا غذا می دهد از شیر و عسل پس رسول خدا پیشانی اورا بوسه زد وبه من سپرد و سه کرت فرمود :لعن الله قوما هم قاتلوک یا بنی

عرضکردم پدر ومادرم فدای تو باد که اورا میکشد ؟

فرمودند : بقیه الفئه الباغیه من بنی امیه لعنهم الله

ترجمه : فرمود بازماندگان ستمکار بنی امیه لعنهم الله اورا شهید میکنند .[2]

در همین کتاب در باره شدت محبت رسول الله به حسین علیه سلام نقل است که روزی ایشان دست حسین علیه سلام را گرفته بود و با صدای بلند دربین حاضرین فرمود :

ای مردم این حسین پسر علی بن ابیطالب است بشناسید اورا قسم به آنکس که جان من بدست اوست حسین در  بهشت است و دوستان حسین در بهشت اند و دوستان دوستان حسین هم در بهشت اند .

همچنین در کتاب کامل الزیاره مسطور است به اسنادی به یعلی بن مره پیوسته می شود که رسول الله درباره حسین فرمودند : [3]

قال : قال رسول الله : حسین منی و انا من حسین احب الل من احب حسینا

ترجمه : فرمود رسول الله که حسین از من است ومن از حسینم

 و این سخن بسیار مهمی ست ومفهوم آن این است که بقای حسین از وجود من است که جد اویم و بقای دین من از فداکاری و از خود گذشتگی حسین بن علی است که خون خودش و فرزندانش و یارانش را در روز عاشور و در صحرای کربلا نثار نهال اسلام کرد و بقای آن را برای همیشه تضمین نمود .

اکنون این همان خاندان نبوت و رسالت است  که خداوند به پیامبرش دستور می دهد تا به آنان احترام بگذارد پس رفتار اصحاب و سایر مسلمانان با این خانواده شریف چگونه باید باشد به اصل آیه توجه کنید.!

سوره الاسرا آیه26 که می فرماید :

وَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا [١٧:٢٦]

و حق خویشاوند را به او بده و مستمند و در راه‌مانده را [دستگیرى کن‌] و ولخرجى و اسراف مکن.

خلاصه ترجمه :

  ای رسول حقوق خویشاوندان و ارحام خودت را ادا کن .

اکنون این اهل بیت پیامبر(ص) است که خداوند به پیامبر(ص) درباره رعایت حقوق ایشان  فرمان می دهند ، درحالی که پیامبر (ص) خود مبرا از هر عیب وخطاست اما بینید که امت پس از پیامبر(ص) با این بزرگواران و قدیسان چگونه رفتار کردند .! آیا قدر واحترام را که شایسته این خانواده بزرگ الهی ست را در حق آنان منظور داشتند و از حرمت تنها خانواده پیامبرشان پاسداری نمودند و آنان را پس از رسول نگهداری  کردند یا خیر ؟!!!

---

[1] - تحلیلی بر مواضع سیاسی علی بن ابی طالب (ع) اصغر قائدان صفحه 36

[2] - کتاب ناسخ التواریخ  کتاب حسین علیه سلام جلد وال صفحه 15

[3] - کتاب ناسخ التواریخ  کتاب حسین علیه سلام جلد وال صفحه 40