خراباتیان ///خرابات آنجاست که عاشق ، طاق و رواق خود پرستی را خراب می کند و خانه اش در نور خدا غرق می شود . حسین الهی قمشه ای
این صفحه با اجازه و عنایت حضرت حق , به انتشار مطالب ادبی , عرفانی و تاریخی ایرانی اسلامی می پردازد و کپی برداری ازهمه مطالب آن برای عموم آزاد است
خراباتیان ///خرابات آنجاست که عاشق ، طاق و رواق خود پرستی را خراب می کند و خانه اش در نور خدا غرق می شود . حسین الهی قمشه ای
این صفحه با اجازه و عنایت حضرت حق , به انتشار مطالب ادبی , عرفانی و تاریخی ایرانی اسلامی می پردازد و کپی برداری ازهمه مطالب آن برای عموم آزاد استفصل هفتم / - بخش نهم تقویم مقدس , روز شمار زندگانی آسمانی حضرت علی (ع)
- بخش نهم تقویم مقدس , روز شمار زندگانی آسمانی حضرت علی (ع)
1- تولد حضرت علی(ع) در خانه خدا(کعبه) ، در سیزده رجب سال سیام عامالفیل.
2- درخواست حضرت محمد(ص) از عمویش، ابوطالب برای بردن فرزند کوچکش، علی(ع) به خانه خویش، و تلاش آن حضرت و همسرش خدیجه کبری برای تربیت و پرورش الهی حضرت علی(ع) .
3- همراهی حضرت علی(ع) با پیامبر(ص) در غار حرا, و حضور ایشان هنگام نزول اولین آیات وحی .
4- گرویدن همزمان خدیجه کبری(س) و حضرت علی(ع) به اسلام و پیامبر اکرم(ص) ، در نخستین روزهای بعثت.
5- اقتدای خدیجه کبری(س) و حضرت علی(ع) به نماز پیامبر اسلام(ص) در مسجد الحرام.
6- محاصره خاندان عبدالمطلب در شعب ابیطالب ، به مدت سه سال، به جرم پشتیبانی از حضرت محمد(ص) .
7- رحلت حضرت خدیجه کبرا در جریان محاصره اقتصادی شعب ابی طالب . و اندوه شدید حضرت رسول (ص) .
8- درگذشت ابوطالب، پدر حضرت علی(ع) در مکه معظمه، پس از رهایی از محاصره در شعب ابیطالب، و اندوه پیامبر(ص) در وفات او.
9- خوابیدن علی(ع) در بستر پیامبر اسلام(ص) ، در لیلة المبیت.
10- دیدار علی(ع) با پیامبراکرم(ص) در غار ثور(پنهانگاه پیامبر(ص) در شب هجرت).
11- دستور پیامبر(ص) به علی(ع) در بازگرداندن امانتهای مردم که نزد پیامبر(ص) بود، ادای دیون آن حضرت و آوردن خاندان پیامبر(ص) از مکه به مدینه(در ایّام هجرت).
12- ایجاد پیمان برادری بین هر دو نفر از مسلمانان در سال اول هجری و عقد اخوت میان پیامبر اسلام(ص) و علی(ع) در مدینه.
13- ازدواج علی(ع) با فاطمه زهرا(س) ، دختر رسول خدا(ص) ، در سال دوم هجری در مدینه.
14- وقوع جنگ بدر میان مسلمانان و کفار ومشرکین قریش، در سال دوم هجری و رشادتهای علی(ع) و حمزه سیدالشهداء در این نبرد.
15- فداکاریهای علی(ع) در جنگ احد و محافظت از پیامبر اکرم(ص) در صحنههای خطیر این جنگ در شوال سال سوم هجری.
16-وفات فاطمه بنت اسد، مادر علی(ع) در مدینه، در سال چهارم هجری.
17- وقوع جنگ بنی مصطلق میان مسلمانان و مشرکان طایفه بنی مصطلق و دلاوریهای علی(ع) برای پیروزی پیامبر(ص) در این نبرد، در شعبان سال پنجم هجری.
18- محاصره مدینه توسط مشرکان قریش و طایفههای هم پیمان آنها و وقوع جنگ خندق(احزاب) ، درشوال سال پنجم هجری .
19- کشته شدن عمرو بن عبدود به دست علی(ع) در این نبرد، و اعلان حدیث برتری ضربه ای که علی(ع) به عمر زد نسبت به عبادت جن وانس تا قیامت ، توسط پیامبر(ص) .
20- وقوع جنگخیبر میان مسلمانان و یهودیان، در سال هفتم هجری، و کشته شدن مرحب و برادرش حارث و تعدادی از دلاوران یهود به دست علی(ع) و کندن درِ دژ قموص(از دژهای هفتگانه خیبر) توسط حضرت علی(ع) که باعث پیروزی مسلمانان در این جنگ شد .
21- مأموریت علی(ع) از سوی پیامبر اکرم(ص) برای نبرد با مشرکان وادیِیابس، در سال هشتم هجری، و پیروزی تحسین برانگیز حضرت علی(ع) در این نبرد(جنگ ذات السَلاسل).
22- اعطای پرچم اسلام به علی(ع) توسط پیامبر اکرم(ص) ، در هنگام فتح مکه، در سال هشتم هجری، و همراهی علی(ع) با پیامبر اکرم(ص) در فرو ریختن بتها و مجسمهها از دیوار کعبه.
23- وقوع جنگ میان مسلمانان و دو قبیله هوازن و ثقیف در وادیِ حنین، پس از فتح مکه، در سال هشتم هجری، و رشادتهای علی(ع) در این نبرد و کشته شدن چهل نفر از قهرمانان مشرک به دست آن حضرت.
24- وقوع جنگ تبوک میان مسلمانان و وابستگان حکومت روم، در سال نهم هجری، و باقی ماندن علی(ع) به دستور پیامبر اکرم(ص) در مدینه، در غیاب رسول خدا(ص) بعنوان جانشین پیامبر(ص).
23. نازل شدن سوره مبارکه برائت، در سال نهم هجری، و مأموریت علی(ع) از سوی پیامبر اکرم(ص) برای ابلاغ این سوره مبارکه به مردم مکه.
25- همراهیِ حضرت علی(ع) ، فاطمه زهرا(س) ، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) با پیامبر اکرم(ص) ، در جریان مباهله نصارای نجران، در سال دهم هجری.
26- اعزام حضرت علی(ع) به یمن از سوی پیامبر اکرم(ص) جهت حکومت و قضاوت بین مردم یمن , در سال دهم هجری.
27- مسافرت پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت ایشان بهمراه سایر مسلمانان به مکه معظمه، برای انجام فریضه حج، در سال دهم هجری(معروف به حجّة الوداع) ، و پیوستن علی(ع) به آنان پس از مراجعت از یمن.
28- انتصاب علی(ع) به ولایت و خلافت مسلمین به فرمان خداوند طبق ((آیه بلغ ما انزل ایک من ربک . . . . )) به دست پیامبر(ص) در مکانی به نام «غدیرخم»، میان مکه و مدینه، در بازگشت از سفر حجّةالوداع، در سال دهم هجری.
29- رحلت جانگداز پیامبر خدا(ص) ، در 28 صفر سال یازدهم هجری، و تغسیل، تکفین و تدفین بدن مطهر آن حضرت توسط حضرت علی(ع) و طایفه بنیهاشم، در مدینه طیّبه.
30. نادیده گرفتن حق امام علی(ع) از سوی مهاجران و انصار و تشکیل شورای سقیفه بنی ساعده برای انتخاب خلیفه بعد از پیامبر(ص) .
31 – تحمیل ابوبکر به شورای سقیفه به اصرار عمر و گزینش ابوبکر بعنوان خلیفه مسلمین ، بجای حضرت علی(ع) .
32- امتناع امام علی(ع) ، فاطمه زهرا(س) ، بنی هاشم و گروهی از صحابه سرشناس پیامبر اکرم(ص) با خلافت ابی بکر و اجتماع اعتراضآمیز آنان در خانه فاطمه(س).
33. هجوم مأموران خلیفه به دستور عمربنخطاب به خانه فاطمه(س) و سوزاندن درِ خانه و دستگیرنمودن علی(ع) و سایر معترضان و بردن آنان به مسجد برای بیعت اجباری با ابوبکر.
34- مصدوم و مجروح شدن فاطمه زهرا(س) ، همسر امام علی(ع) ، در هجوم مأموران ابوبک و عمر به خانه حضرت فاطمه (س) وحضرت علی (ع).
35- گرفتن باغ فدک از فاطمه زهرا(س) و علی(ع) توسط زمامداران وقت و عدم اعتنا به اعتراض فاطمه زهرا(س).
36- اندوه شدید علی(ع) در وفات مظلومانه فاطمه زهرا(س) که پس از تحمل 45 روز بیماری ممتد ایشان بوقوع پیوست .
36- تلاش علی(ع) در جمعآوریِ قرآن و تنظیم و تفسیر آن، در ایّام خانهنشینی آن حضرت.
37- انتخاب عمر توسط ابوبکر ،بجانشینی خود و زیر پا گذاشتن حق علی(ع) برای بار دوم توسط عمر و ابوبکر .
38. یاری رسانی امام علی(ع) به خلفای وقت، در حل معضلات اجتماعی و مسائل شرعی.
39- حضور علی(ع) در شورای شش نفرهای که عمر بن خطاب برای تعیین خلیفه پس از خود برگزید.
40- محرومیت علی(ع) برای بار سوم از رسیدن به خلافت اسلامی و واگذاریِ آن به عثمان بن عفان توسط اعضای شورای شش نفره منتخب عمر بن خطاب.
41- اعتراض برخی از صحابه و مسلمانان شهرها به رفتارهای ناروای عمّال عثمان بن عفان و پشتیبانی حضرت علی(ع) از خواستههای به حق آنان.
42- تحریک مردم از سوی عایشه، طلحه و زبیر مبنی بر عزل عثمان بن عفان از خلافت و کشتن وی و مخالفت علی (ع) با این امر .
43- اعتراض گروهی مسلمانان علیه عثمان و محاصره کردن خانه او با بستن آب ،در سال 35 هجری.
44- میانجیگری علی(ع) بین عثمان و مخالفان وی ، و توصیه آنها به صبر و بردباری و حل مشکل از طریق گفتگو و رساندن آب و غذا به عثمان در جریان محاصره خانه عثمان .
45- انتخاب علی(ع) بهخلافت اسلامی با اصرار صحابه پیامبر(ص) و مسلمانان انقلابی، در تاریخ جمعه 25 ذی حجّه سال35هجری، پس از کشته شدن عثمانبن عفان.
46. عزل حاکمان نالایق ولایات و جایگزینی حاکمان جدید توسط امام علی(ع).
47. درخواست واگذاریِ حکومت عراق و یمن از امام علی(ع) توسط طلحة بن عبیداللّه و زبیر بن عوام و امتناع آن حضرت از انتصاب آن دو به حکومت.
48. تمرّد معاویةبن ابی سفیان از فرمان امام علی(ع) و باقی ماندن او بر حکومت شام.
49. ناخشنودی عایشه،(همسر پیامبر اکرم(ص)) ، از انتخاب امام علی(ع) به خلافت اسلامی.
50-. عدم تحمل برخی شخصیتهای مقیم مدینه از اعلام سیاست حکومتیِ امام علی(ع) در اجرای عدالت اجتماعی.
51- خروج طلحة بن عبیداللّه و زبیر بن عوام از مدینه و رفتن به مکه و تحریک مردم به شورش علیه علی(ع) با همدستی عایشه و چند تن از والیان عثمان و شکستن بیعت خود با علی(ع) و تجمع فتنهانگیز آنان در مکه.
52- اعلان جنگ علیه امام علی(ع) توسط عایشه، طلحه، زبیر و برخی از سرشناسان حجاز، و حرکت آنان از مکه به سوی بصره.
53- اشغال بصره و عزل و شکنجه عثمان بن حنیف، عامل امام علی(ع) در این شهر، توسط سپاهیان عایشه(اصحاب جمل).
54- پشتیبانی پنهانی ابو موسی اشعری(فرماندار کوفه) از اصحاب جمل، و مخالفت با امام علی(ع) در اعزام نیروی جنگی برای دفع آشوب اصحاب جمل.
55- اعلام بسیج عمومی برای پشتیبانی از خلافت اسلامی و دفع آشوبهای اصحاب جمل و خونخواهان عثمان، توسط امام علی(ع).
56- اعزام سپاهیان و هواداران امام علی(ع) از شهرهای مختلف اسلامی به حوالی بصره، برای مبارزه با اصحاب جمل.
57- فراخوانی زبیر به امر امام علی(ع) و یادآوری سفارشهای پیامبر(ص) به او، پیش از شعلهور شدن آتش جنگ جمل.
58- تأثر شدید زبیر از یادآوریِ خاطرهها و سفارشهای پیامبر(ص) به او درباره علی(ع) ، و پشیمانی او از راهاندازی جنگ جمل، و کنارهگیری از سپاهیان.
59- کشته شدن زبیر در خارج از معرکه جنگ، به دست عمر بن جرموز، و تأثّر امام علی(ع) از مرگ ذلّت بار وی.
60- نامهها و خطبههای مکرر امام علی(ع) به منظور ایجاد صلح و آرامش بین دو سپاه، و تلاش آن حضرت برای از بین بردن عصبیتهای جاهلی و قومی، و عدم وقوع جنگ و خونریزی.
61- پاسخ منفی به امام علی(ع) و اصرار بر خونخواهیِ عثمان و اعلام جنگ تمام عیار توسط اصحاب جمل علیه سپاهیان امام علی(ع).
62- وقوع نبرد خونین جمل در بصره، در تاریخ جمادی الثانی سال 36 هجری، و پیروزی سپاهیان امام علی(ع) در این نبرد با دلاوریهای آن حضرت و امام حسن، امام حسین، محمد حنفیه، مالک اشتر، عمار یاسر و حدود 20 هزار مرد جنگی.
63- بخشودگی و آزادسازیِ اسیران اصحاب جمل پس از جنگ، و بازگرداندن عایشه به مدینه به فرمان امام علی(ع).
64- انتقال مقر خلافت اسلامی از سوی امام علی(ع) به کوفه، در سال 36 هجری، پس از پایان جنگ جمل.
65- پیوستن برخی از اسیران آزاد شده اصحاب جمل و خونخواهان عثمان به معاویة بن ابی سفیان در شام.
66- تبادل نامهها و پیامها میان امام علی(ع) و معاویة بن ابی سفیان درباره خونخواهی از قاتلان عثمان، حکومت شام، شکاف در امّت اسلامی و غیره.
67- نبرد مالک اشتر نخعی(عامل امام علی(ع) در نصیبین) با ضحاک بن قیس و عبدالرحمن بن خالد، فرماندهان سپاه معاویه و آزاد سازی حرّان، رقّه و جزیره به دست مالک اشتر.
68- اعلان جنگ معاویه(فرماندار شام) علیه امیرالمؤمنین علی(ع) و اعزام نیروهای جنگی از شام به عراق، در سال 36 هجری، پس از خاتمه جنگ جمل.
69- خروج امام علی(ع) از کوفه، برای مبارزه با سپاهیان معاویه، در شوال سال 36 هجری.
70- تصرف نهر فرات به دست سپاهیان معاویه در صفین، پیش از ورود سپاهیان امام علی(ع).
71- نبرد مالک اشتر نخعی، فرمانده سپاه امام علی(ع) ، با سپاهیان معاویه برای بازپسگیریِ نهر فرات و پیروزی او در این جنگ.
72-آغاز نبرد صفین میان سپاهیان امام علی(ع) و سپاهیان معاویه، از ذی حجّه سال 36 هجری تا صفر سال 38 هجری، به مدت یک سال و چند ماه.
73- شهادت عمار بن یاسر، اویس قرنی و چند تن از صحابه معروف پیامبر(ص) در نبرد صفین، به دست سپاهیان معاویه.
74- تهاجم عمومیِ سپاهیان امام علی(ع) به سپاهیان معاویه، در یکی از شبها(معروف به لیلة الهریر) و تلفات سنگین شامیان در این نبرد شبانه.
75- نیرنگ معاویه در لحظات حساس جنگ صفین به پیشنهاد عمرو بن عاص در بالا بردن قرآن بر سر نیزهها توسط پانصد نفر از سپاهیان شام، و درخواست پایان جنگ و دعوت سپاهیان عراق به حکمیت قرآن.
76- فریب خوردن برخی از سرداران سپاه کوفه(مانند اشعث بن قیس و خالد بن معمر) در برابر دسیسههای عمرو بن عاص، و ایجاد اختلاف در میان سپاهیان امام علی(ع) برای خاتمه جنگ.
77- فرمان مالک اشتر به سپاهیان خویش برای استمرار جنگ و نابودیِ سپاهیان شام و اعتنا نکردن به نیرنگهای عمرو بن عاص.
78- تجمع اعتراضآمیز فریب خوردگان نیرنگهای عمرو بن عاص، در سراپرده امام علی(ع) ، و اصرار و فشار بر آن حضرت برای بازگشت مالک اشتر و اعلام پایان جنگ بین دو سپاه.
79- اعلام آتشبس میان سپاهیان امام علی(ع) و سپاهیان معاویه، و تعیین ابوموسی اشعری و عمرو بن عاص از سوی دو سپاه برای حَکَمیت، در صفر سال 38 هجری.
80- حماقت ابو موسی اشعری در برابر نیرنگهای عمرو بن عاص، در مذاکرات دو جانبه، در دومة الجندل(یکی از شهرهای آباد آن زمان عراق).
81- اعلام نتیجه مذاکرات دو جانبه حَکَمین، و فریب خوردن ابو موسی اشعری از عمرو بن عاص و خیانت به امیرالمؤمنین علی(ع).
82- پناهنده شدن ابو موسی اشعری به مکه به دلیل خیانتش به امیر المؤمنین علی(ع) در جریان حکمیت.
83-دپایان نبرد صفین، در شعبان سال 38 هجری، با کشته شدن 45 هزار(و به روایتی نود هزار) نفر از سپاهیان معاویه و 25 هزار نفر از سپاهیان امام علی(ع).
84- اعتراض گروهی از لشکریان امام علی(ع) به جریان حکمیت، و امتناع آنان از ورود به کوفه.
85- تجمع دوازده هزار نفر از معترضان(که بعدها به خوارج شهرت پیدا کردند) در حرورا(دهکدهای در دو میلی کوفه) و نخیله(پادگان نظامیِ کوفه) ، و نسبت شرک دادن به ساحت مقدس امام علی(ع) و پیروان او.
86- عدم سختگیریِ امام علی(ع) نسبت به گفتارها و رفتارهای اعتراضآمیز خوارج در کوفه.
87- تلاشهای امام علی(ع) در ارسال پیام و سفیر نزد خوارج، برای هدایت و روشنگریِ آنان.
87- راه زنی و کشتار زنان و مردان بیگناه و بی دفاع توسط خوارج .
88- برانگیخته شدن خشم حضرت علی(ع) نسبت به عملکرد خوارج و تصمیم نهائی برای متنبه ساختن آنها .
89- مناظره حضوری امام علی(ع) با سران و فریب خوردگان خوارج، برای هدایت آنان.
90- ایجاد فتنه و فساد و کشتار مؤمنان، توسط خوارج، در عراق.
91- آغاز نبرد میان سپاهیان وفادار به امام علی(ع) و خوارج نهروان، در صفر سال 39 (و به گفته برخی از مورخان در سال 38) هجری و پیروزیِ بزرگ امام علی(ع) در این نبرد.
92- کشته شدن ده نفر از یاران امام علی(ع) و زنده ماندن نه نفر از خوارج در نبرد نهروان.
93- سوء استفاده معاویه از اختلاف میان پیروان علی(ع) و از جنگ نهروان، برای ایجاد ناامنی، کشتار و یغماگری در شهرهای اسلامیِ تحت حکومت امام علی(ع).
94- اعزام ضحاک بن قیس توسط معاویه، به سرزمین عراق برای کشتار و ایجاد وحشت در میان مردم.
95- اعزام بُسر بن ارطاة از سوی معاویه به سرزمین حجاز و یمن، برای ایجاد ناامنی، وحشت، و کشتار بیرحمانه حدود سی هزار نفر از مسلمانان بیگناه، و تأثّر شدید امام علی(ع) و اعزام دو هزار سپاهی به فرماندهی جاریة بن قدامه، برای مقابله با خونریزان شامی.
96-اعزام سفیان بن عوف، از سوی معاویه به شهرهای هیت، انبار و مدائن، برای قتل و غارت و ایجاد ناامنی در میان مردم، و اظهار نگرانیِ امام علی(ع) از سستی و بیتحرکی لشکریان خویش.
97- ایجاد اغتشاش و عصیانگری در میان برخی از قبایل مصر، و سختی کار بر محمد بن ابی بکر، عامل امام علی(ع).
98- اعزام مالک اشتر نخعی از سوی امام علی(ع) به مصر، برای فرو نشاندن اغتشاشات داخلی و تهاجمات خارجیِ معاویه و لشکریان شامی.
99- شهادت مالک اشتر در قلزم، پیش از رسیدن به سرزمین مصر، به دست عمر عاص و عوامل معاویه، در سال 38 هجری.
100- یورش سپاهیان معاویه به فرماندهیِ عمرو بن عاص به مصر و نبرد شدید میان آنان و هواداران امام علی(ع) به فرماندهیِ محمد بن ابی بکر، و کشته شدن محمد بن ابی بکر بصورت بسیار فجیعی در این نبرد و استیلای شامیان بر مصر.
101- خطبههای آتشین امام علی(ع) برای تحریک کوفیان جهت مقابله با دسیسهها و فتنههای شامیان.
102-نا مید شدن حضرت علی(ع) از سستی و بی همیتی مردم کوفه در مقابل شرارت ها و غارت سرزمین های مجاور کوفه ، مدینه و مکه توسط سپاهیان معاویه .
103- اعلام بسیج عمومی توسط امام علی(ع) و تجمع حدود چهل هزار نفر در پادگان کوفه، برای اعزام به جبهههای جنگ علیه شامیان.
104- تجمع برخی از بازمانگان خوارج در مکه و پیمان سه تن از آنان(به نامهای عبدالرحمن بن ملجم مرادی، برک بن عبدالله تمیمی و عمرو بن بکر تمیمی) برای ترور امام علی(ع) ، معاویه و عمرو بن عاص.
105- پیشگویی امام علی(ع) از مرگ زودهنگام خویش، در ماه رمضان سال 40 هجری.
106- زخمی شدن امام علی(ع) در محراب مسجد کوفه، در نوزدهم رمضان سال 40 هجری، با ضربه شمشیر زهرآلودی که عبدالرحمن بن ملجم مرادی بر فرق آن حضرت فرود آورد.
107- آوردن شیر توسط کودکان ییتیم بدر خانه علی جهت مداوا .
108- بینتیجه بودن تلاشهای پزشکان برای معالجه زخم سر امام علی(ع) و شهادت آن حضرت، در شب 21 رمضان سال 40 هجری(در سن 63 سالگی).
109- به خاک سپردن شبانه بدن مطهر امام علی(ع) در نیزارهای بیرون شهر کوفه(که هم اکنون معروف به نجف اشرف است) توسط فرزندان و خواص آن حضرت، و پنهان نگه داشتن مرقد آن حضرت از سایران.
110- انتخاب امام حسن مجتبی(ع) ، فرزند امام علی(ع) به خلافت اسلامی و بیعت مردم کوفه با ایشان، در رمضان سال 40 هجری [1]
