اسلام دین تساهل و تعامل است یا کشتار تجاوز
بنام خداوند بخشنده و مهربان
بدون تردید در عصر حاضر بلند ترین صدا مربوط با اسلام است , اما نه اسلام حقیق و اصیل بلکه ملقمه ایی از وحشیگری خشونت در حد اعلا از طرف پست ترین انسان نما ها در هیبت بد قیافه ترین صورت ها با ریشی انبوه و لباسی سیاه و بغایت زشت .
آیا واقعا این آخرین دین خالق یکتا برای هدایت جهانیان است که پیامبر مهربان اسلام در قالب کتاب قرآن برای نوع بشر به ارمغان آورد ؟
آیا این دیو سیرتان از سوی همان خداوندی که چهره نورانی مسیح علیه سلام را با پیام صلح و دوستی بر قوم یهود مبعوث کرد آمده اند؟
آیا اعمال زشت این قاتلان بلفطره که سر انسانهای مسلمان و مسیحی را بنام خدا و دین اسلام گوش تا گوش می برند پیام حضرت محمد مصطفی آخرین فرستاده آسمانیست ؟
این سئوالات و بسیاری دیگر ذهن بخش کثیری از مومنان واقعی مسلمان و مسیحی و یهودی و بودایی و هندو و زردشتی را آزار می دهد .
اما سئوال اساسی این است که این مصیبت از کجا بوجود آمد و چاره آن چیست ؟
آیا حقیقتا این افراد مسلمان و به بیان خویش مومن و خدا پرستند ؟
و در نهایت آیا حقیقتا پیام دین اسلام این است ؟
پاسخ این سئوالات به ما کمک خواهد کرد تا ضمن شناخت درست این مصیبت به راه های صحیح مقابله با آن پی ببریم , و هرچه زودتر ریشه این بیماری قرن را بخشکانیم و سرچشمه های آبخورد آنرا ببندیم .
بدون شک هر عمل یک مسلمان باید در پرتو تعالیم قرآن قابل فهم و توجیح باشد , در غیر اینصورت حتی اگر آن شخص و بنام و نسب مسلمان یا مسلمان زاده باشد از دایره پیروان دین اسلام خارج گردیده مرتتد محسوب می شود نه مسلمان .
در همین راستا ابتدا به ساکن لازم می بینم تا به شرح برخی از آیات قرآن کریم در باره نحوه برخورد خداوند با انسانها در چهار گروه مومن , مسلمان و کافر و منافق بپردازم .
1- اولا که حضرت رب العالمین هر سوره از قرآن را با یاد و نام خویش تحت صفت بخشنده و مهربان آغاز کرده و این کلام به تعداد سوره های قرآن تکرار شده است .
دقیق تر اینکه قرآن کریم 114 سوره دارد و بسم الله الرحمن و الرحیم در ابتدای 113 سوره آمده و با درنظر گرفتن آیه دوم از سوره حمد که الرحمن و الرحیم بصورت منفرد آمده و همچنین یکبار هم دراواسط سوره نمل (مورچه ) آمده جمعا 115 بار این کلام محبت آمیز و دلگرم کننده از سوی خداوند برای بشریت تکرار شده و تنها سوره توبه بدون آغاز گردیده , اما تمام سوره ها این آیه شریف و نوید بخش را در ابتدای خویش نشان میدهند که البته خداوند مهربان و بخشنده است جمعا 115 بار .
2- در کل قرآن مجید واژه های هم معنا و هم ریشه محبت از سر دلسوزی و شفقت بترتیب
رحمت = 116 بار
رحمن = 177 بار
رحیم = 227 بار
رحم = 563 بار وارد شده که جمعا 1083 بار در قرآن تکرار گردیده است .
3- همچنین واژه های بخشش بصورت فاعل و مصدر و صفت 99 بار بترتیب ذیل وارد شده است
غافر = 2 بار
غفار = 6 بار
غفور = 91 بار
از این نکات آماری گذشته با نگاهی سرسری به ایات قرآن کریم سیره رب العالمین در برخورد با این چهار گروه را بخوبی می توانیم درک کنیم .
اصولا باب هدایت از دروازه رحمت و مغفرت می گذرد چون قصدش هدایت امت به سعادت ابدیست سعادتی که از سر لطف و فضل و جود حضرت مالک الملک والملکوت به انسان و هستی اعطا شده .
نکته دقیق :
پس دعوت به هر دین خصوصا اسلام ، باید با خوشرویی ، مهربانی ، تساهل (آسان گیری ) و تعامل صورت پذیرد و هر گونه سخت گیری و مشقت انسانها را از دین گریزان و روگردان می نماید .
اسلام حقیقی اصل انسان بودن و انسانیت و آزادگی را بر دین داری مقدم می شمارد ، همه ما جمله مشهور حسین بن علی علیه سلام را در عصر عاشورا خطاب به لشکریان یزید بن معاویه را بیاد داریم ، زمانی که آنها پس از کشتن یاران امام حسین علیه سلام ، روی به سمت خیمه های زنان و فرزندان شهیدان کربلا کرده قصد غارت و آزار آنها را نمودند و آن امام همام در حالی که از شدت ضربات شمشیر و تیر نیمه جان بودند خودرا نیم خیز کرده فریاد زدند :
ای دشمنان دین خدا اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید .
و منظور امام در امان ماندن غیر نظامیان زنان و کودکان در جنگ هاست که امروز هم بصورت قانون در هر جنگی لازم الاجراست .
اما از این گذشته سر لوح این سخنان ما آیات زیادی در قرآن است که همگان را به رافت عطوفت ، مهربانی و گذشت سفارش می کند ، از این گروه می توتن به بزرگترین آیه قرآن مشهور و موسوم به آیه الکرسی اشاره کرد که در فرازی از این آیه کریمه حضرت رب العالمین و خالق زمین و زمان می فرمایند :
لَا إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ ....
یعنی : هیج اجباری در دین نیست .
بسیار ساده و روشن و گویا و رسا که هیچ تاویل و یا توجیهی بر نمی دارد , و خطاب به همه انسانهاست هیچ اجبار و زور و اکراه در قبول دین نیست . چرا چون در ادامه همین آیه می فرمایند : قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ ....
زیرا راه از بیراه آشکار است .
پس اسلام و ایمان اجباری نیست و هر کس در پذیرش و رد دین آزاد و مختار است , چه رسد به کاربرد زور در آن .
اما اگر از ما سئوال شود که پس حمله مسلمانان به کشورهای همسایه و تحمیل دین با شمشیر از کجا نشئات گرفت ؟
باید عرض کنم این شیوه خلفای سه گانه خود خوانده ابوبکر و عمر و عثمان بود که بدون در نظر گرفتن سیره و سنت پیامبر (ص) اسلام که با کلام مهر و محبت مردم را به دین دعوت می کرد , از سر تعصب جاهلی عربی اسلام را ابزاری برای اتحاد خود و کشورگشایی نمودند , وهیچ دستوری از جانب شخص پیامبر (ص) و خانواده و اهل بیت ایشان در اینباره صادر نشده بود .
آنان همچنان که جانشینی پیامبر را غصب کردند سنت او را نیز کاملا دگرگون ساخته با اجتهاد خویش دست به جنایاتی زدند که بعدها از انجام آن شرمسار و شرمنده بودند .
در تایید این سخن احادیثی صحیح از پیامبر عظیم الشان اسلام و اهل بیت معظم ایشان در باره آسانی دین و اسان گیری بر مردم را شاهد برمدعای خویش میآوریم .
آسانی در دین
☆ پیامبر اسلام(ص): من و اُمّتم، از تکلّف و سختگیری بیزاریم.
تفسیر الثعلبی ج ۸ ص ۲۱۸
☆ پیامبر اسلام(ص): از سختگیری در دین بپرهیزید، زیرا خداوند آن را آسان قرار داده است.
کنز العُمّال ج ۳ ص ۳۵
☆ پیامبر اسلام(ص): همانا دین، آسانی و سادگی است.
روضه کافی ص ۱۴۶
☆ پیامبر اسلام(ص): خداوند مرا برای رنج دادن دیگران، یا رنج دادن خود بر نینگیخت، بلکه مرا به عنوان "معلمی آسانگیر" بر انگیخت.
صحیح مسلم ج ۲ ح ۲۹
☆ پیامبر اسلام(ص): بدانید که در ملایمت، فزونی و برکت است. و کسی که از ملایمت محروم باشد، از خیر محروم است.
بحارالانوار ج ۷۱ص ۲۱۱
☆ امام علی(ص): اهتمام کم خِرَدان به روایت است و اهتمام عالِمان به درایت.
کنز الفوائد ج ۲ ص ۳۱
☆ امام علی(ع): قلبت را با مردم مهربان کن و به آنان لطف و محبت داشته باش.
بحارالانوار ج ۳۳ ص ۶۰
☆ امام حسین(ع): خداوند نه با زور اطاعت میشود، و نه با اجبار معصیت.
مصباح الهدایه ص ۲۹
☆ امام صادق(ع): کسی که به مردم ظلم کند، شیعه ی ما نیست.
تحف العقول ص ۳۰۳
☆ امام باقر(ع): آیا دین جز مهر و محبت است؟!
دعائم الاسلام ج ۱ ص ۷۱
در ادامه این ایات زمانی که بقرآن از اولین خطای حضرت ادم در بهشت صحبت می کند بلافاصله توبه و پذیرش آنرا توسط خداوند مطرح می کند , به ایه 37 از سوره مبارکه البقره توجه کنید :
فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ کَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَیْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ [٢:٣٧]
سپس آدم از پروردگارش کلماتى را دریافت نمود؛ و [خدا] بر او ببخشود؛ آرى، او[ست که] توبهپذیرِ مهربان است.
و این مطلب ادامه دارد . . . . . . .
هرکه شد خام، بهصد شعبده خوابش کردند هرکه درخواب نشد، خانه خرابش کردند...
بازی اهل سیاست که فریبست و دروغ خدمتِ خلقِ ستمدیده، خطابش کردند...
اول کار بسی وعدهیِ شیرین دادند آخرش تلخ شد و نقشِ برآبش کردند...
آنچه گفتند شود سرکهیِ نیکو و حلال در نهانخانهیِ تزویر، شرابش کردند...
پشت دیوار خری داغ نمودند و به ما وصفِ آن طعم دلانگیز کبابش کردند...
سالها هرچه که رِشتیم به امّید و هوس بر سرِ دارِ مجازات، طنابش کردند...
گفته بودند که سازیم، وطن همچو بهشت دوزخی پر ز بلایا و عذابش کردند...
زِ که نالیم که شد غفلت و نادانیِ ما آنچه سرمایهیِ ایجاد سرابش کردند...
لب فروبسته ز دردیم و پشیمانی و غم گرچه خرسندی و تسلیم، حسابش کردند...
فرخی یزدی