فصل اول ولادت مقدس / بخش اول : تولد در مکان مقدس

فصل اول ولادت مقدس

بخش اول : تولد در مکان مقدس

روز دهم از ماه رجب سال سی ام عام الفیل در شهر مکه آغاز واقعه است ، ماجرای  که تاریخ بشریت را دگرگون ساخت ، و سرآغاز تولد فردیست که  زندگی او بیشتر شبیه افسانه و رویا ست ، و حضور او در جهان باعث افتخار بشریت و آدمیت است .

او چنان شرافتی به مقام انسان بخشید ،که تا آن زمان سابقه نداشت ، اعمال حیرت انگیزو شجاعتهای بی نظیرش باعث شد تا فرشتگان آسمانی علت فرمان خداوند به سجده  مقام آدم و آدمیت را بشناسند و به این سجود مباهات کنند.

در آن دوران ، عربستان در شرک و بت پرستی غرق بود , کعبه تنها یادگار حضرت ابراهیم و اسماعیل به محل نگهداری و نصب بت های سنگی و چوبی بدل شده بود.

هر قبیله ای برای خود بتی مخصوص داشت که آنرا می پرستید ، برخی از آنها کنار کعبه نصب شده بودند , وبرخی در داخل کعبه , اما هنوز خود کعبه دارای قداستی بی بدیل بود , البته بسیار کم رنگ تر ازگذشته پرشکوه حضرت ابراهیم و اسماعیل علیه سلام .

اما اکنون مردم خدای کعبه را که الله نامیده می شد  در میان انبوهی از دست ساخته های خودشان قرار داده بودند ، و قداستی برتر از سایر بت ها برایش قائل نبودند ! این یعنی شرک محض ، ولی در این میان عده بسیار اندکی هنوز به آئین پاک اجدادشان ابراهیم و اسماعیل (ع)  ایمان داشتند و تنها خدای کعبه را (که الله نامیده می شد) میپرستیدند اما به دلیل جهل اکثریت، ایمانشان را از عموم مردم پنهان می داشتند اما از اسامی که برای فرزندانشان با پسوند الله می نهادند می شد این امر را دریافت . مانند عبدالله پدر پیامبراسلام(ص).

 دراین گروه طایفه بنی هاشم از قبیله قریش ، مشهورترین خانواده یکتا پرست بودند و منصب کلیدداری کعبه که مقام معتبری بشمار می رفت به این خاندان و بزرگشان جناب عبد المطلب  جد بزرگ پیامبر اعظم (ص) تعلق داشت و به همین دلیل ما به نام عبدالله در بین فرزندان این خانواده که قبل از اسلام بدنیا آمده اند برخورد  میکنیم .روزی (روز دهم از ماه رجب سال سی ام عام الفیل ) جناب عباس بن عبدالمطلب و یزیدبن قضیب و گروهی از بنی هاشم بنا به عادت معمول خود در کنار کعبه نشسته بودند ومشغول صحبت کردن بودند که ناگاه چهره بانوی متین و با وقار ، از دور هویدا شد . او کسی نبود جز حضرت فاطمه بنت اسد همسر گرامی ابوطالب عموی پیامبر (ص) بزرگ اسلام و کلیددار خانه کعبه ،  که آهسته و آرام بسوی دیوار کعبه می رفت ودرد جانکهی از سیمایش آشکار بود .

ایشان بنزدیکی حجر اسماعیل رسید و در آنجا سر به آسمان بلند کرد و فرمود :

{پروردگارا من بتو و و بر هر پیامبر (ص) و رسولی که فرستاده ای ایمان آورده ام و بهر کتابی که نازل فرمودی تصدیق نموده ام وبه گفته های جدم ابراهیم که این بنا را بالا برده اقرار می کنم واز تو مسئلت دارم بحق این فرزندی که در وجود من است وبا من سخن میگوید و سخن گفتن اودرتنهائی بامن به یقین از آیات جلال و عظمت توست . خدایا این وضع حمل را بر من آسان گردان. }

همه ناظرین که بنا به نقل اکثر تواریخ تعداد آنها به بیش از چهارصد نفر می رسید شهادت داده اند که دراین هنگام بناگاه صدای شکافتن دیوار را شنیدیم و متوجه شدیم دیوار ازهم باز شد و بانو بی اختیار پا به درون کعبه گذاردند و باز باهمان صدا دیوار به هم آمد و بسته شد .

هیچ کس باور نمیکرد که چنین اتفاقی روی داده و همه متعجب و بهت زده تنها ناظر ماجرا بودند .

پس از چند لحظه حاضرین به خود آمده وبه طرف  دیوار کعبه رفتند ابتدا مشغول باز کردن درب کعبه شدند ، اما در قفل بود ، پس قرار شد جناب ابوطالب کلیددار کعبه را باخبر کنند ، و چند لحظه بعد جناب ابوطالب نگران ودوان دوان از راه رسید و بلافاصله مشول باز کردن قفل شد اما هرچه سعی کرد کمتر نتیجه گرفت و متوجه شد این ماجرا از اسرار الهی ست و چاره ائ جز صبرکردن نیست .

مورخین نقل می کنند که ماجرا سه روز بطول انجامید ودر طول این سه روز جریان رفتن حضرت فاطمه بنت اسد بدرون کعبه در هر کوچه و بازار طنین انداز شد ، ازین رو مردم زیادی به دور خانه کعبه ، جمع شده بودند و هرکس برای انجام کاری خارج میشد جای خود را به دیگری می سپارد . و پس از مدتی که دوباره بازمی گشت جای خود را باز پس میگرفت تا از دنبال کردن ماجرا عقب نماند .

بلاخره درروز سوم که مصادف با سیزدهم رجب سال سی ام عام الفیل ( سال ولادت پیامبر اکرم (ص)) دیوار کعبه از همان نقطه ای که قبلا بسته شده بود بازشد و حضرت فاطمه بنت اسد درحالی که نوزادی در آغوش گرفته بود ،  از کعبه ، خانه خدا خارج شد و در حالی که لبخند میزد رو به جمع حاضران نموده فرمود :

{ ای بینندگان  پروردگار من مرا بسبب این فرزند برگزید و برهمه جهانیان برتری داد و هنگام بیرون آمدن هاتفی به من ندا داد که نام او را علی بگذار.}

جناب ابو طالب که پیشایش همه منتظر خروج او از کعبه بود به استقبالش آمد و فرزند را از او گرفت و به خاطر سالم بودن همسر و فرزندش سر به آسمان بلند کرد و خدای تعالی را بسیار سپاس گفت ، و این شعر را سرود :

یارب یا ذالغس الدجی             والقمر المبتلج المضی

بین لنا من حکمک المقضی     ماذاتری فی اسم ذالصبی؟

ترجمه :

ای خدائیکه شب تاریک و روز روشن و ماه پرتوافکن را آفریدی بما الهام کن نام این مولود را چه بگذاریم.؟

ناگاه از آسمان لوحی سبز و بسیار زیبا در برابر دیدگان جناب ابو طالب فرو آمد و که روی آن با خطی خوش نوشته شده بود :

خصصتما بالولدالزکی       والطاهر المطهر المرضی

فاسمه من شامخ العلی      علی اشتق  من   العلی

 ترجمه :

خصوصیت این مولو پاکیزگی اوست و او طاهر است و مطهر و اسم شامخ او علیست وعلی  ازعلی علا اشتقاق یافته است .

وبه این ترتیب قهرمان روایت ما علی بن ابی طالب علیه السلام ، متولد شد و قدم به درون جهان فانی نهاد او حرکت خود را از کعبه آغاز کرد ، حرکتی که به شهادت در محراب مسجد ختم شد ، و ما قصد داریم حوادث و رویداد های مهم مابین این دو گام بلند را در حد توانایی اندک خویش بررسی و موشکافی کنیم ، تا ببینیم این ابر مرد چگونه زیست و چه چیزی به دنیا آموختو چه میراثی از خود بیادگار گذاشت .

این واقعه مهم را تمام کتب تاریخی مربوط به صدر اسلام  روایت کرده اند و مستندترین مدرک شکافیست که برروی دیوار کعبه موجود است و با نقره پوشیده شده است وحجاج هنگام طواف آن را یارت کرده و به آن مولد علی میگویند اما ما به جهت رعایت قانون مستند بودن همه مطالب این کتاب ، به بخشی از مهمترین این منابع اشاره میکنیم.[1] -[2]- [3]-[4] -[5] -[6] -[7] -[8]-[9]-[10]-[11]

 ماجرای ولادت حضرت مسیح علیه سلام و مقایسه آن با ولادت حضرت علی(ع):

آیات 22 الی 26 از سوره مریم مربوط به همین ماجراست  اما تفاوت این دو بانو بسیار است وبا اینکه حضرت مسیح پیامبر (ص) الولعزم است لهذا  خداوندبه مادرش دستور می هد که از مسجد خارج شده و اورا در بیرون از مسجد بیت المقدس بدنیا آورد ، در صورتی که حضرت فاطمه بنت اسد هنگام وضع حمل از طرف خداوند به درون کعبه دعوت میشود ، و نوزاد خود را در آنجا بدنیا میآورد و این چیزی نیست جز افضل بودن بانو فاطمه بنت اسد و مولود گرامیش حضرت علی ابن ابی طالب و این ماجرا باعث فخر هر مسلمان است و البته این معجزه سرآغاز معجزات دیگریست که بعدها بدست علی بن ابی طالب علیه سلام ، اتفاق افتاده است.

* اولین فضیلتی که باید در صدر طومار فضائل علی علیه سلام درج شود شرافت  ولادت در کعبه مقدس , خانه خدا و سجده گاه همه مسلمین جهان است که برای هیچ کس در طول تاریخ بشریت روی نداده و علی در این فضیلت یک و تنهاست *

-تصویر برخی از منابع اهل سنت در اینباره :

---

____________________________________

هنگامی که پیغمبر آینده اسلام به سن سی سالگی رسید، حادثه‏ای بس بزرگ در شهرمکه روی داد که از هرجهت‏بی‏نظیر بود، و بیش از هر کس به خاندان آن حضرت مربوط می‏شد. این حادثه بزرگ ولادت علی (علیه السلام) در خانه کعبه بود که گدشته از عموم دانشمندان شیعه، جمعی از علمای منصف عامه نیز آن را اعتراف دارند

[1] - علامه ابو عبدالله محمدبن یوسف الکنجی شافعی متوفی 658 در کتاب کفایة الطالب ص 261

[2] - علامه میرزا محمد علی اردوباردی متولد 1312 ه (از علمای بزرگ معاصر درنجف اشرف) کتاب «امیرالمؤمنین و الکعبه‏» در اثبات ولادت حضرت امیر در بیت الحرام را تالیف نموده که در نوع خود کتابی ابتکاری است و تا آنجا که می‏گوید: «جز او کرم الله وجهه کسی در خانه خدا متولد نشده و چقدر مناسب است که امام ائمه در محلی که قبله مسلمین است متولد گردد. سب الذریعه الی تصانیف الشیعه ج 2 ص 352

[3] - علامه امینی به تفصیل پیرامون ولادت علی (علیه السلام) درکعبه بحث نموده و ازجمله از دانشمند عالیقدر عامه حاکم نیشابوری در کتاب «مستدرک ص ماجرا را 483 نقل می کند: صحیحین‏» ج 3

[4] - حلبی در کتاب سیره  جلد اول صفحه 165 – علامه شبلنجی ص 76  -- نقیب حلب در کتاب غایة الاختصار فی اخبار النبویات العویه المحفوظ الغبار ص  97  --   کمال الدین محمدبن طلحته  الشافی در ص 11  کتاب مطالب السئول فی مناقب آل رسول

[5] - شهاب الدین سید محمود الوسی صاحب تفسیر کبیر در کتاب شرح قصیده عینیة عبدالباقی افندی عمری ص 15 در ذیل این بیت قصیده او در مدح مولای متقیان: انت العلی الذی فوق العلی رفعا ببطن مکة عندالبیت اذ وضعامی‏نویسد: «اینکه امیر کرم الله وجهه در خانه خدا متولد شده، در دنیا امری مشهور، و در کتب فرقین سنی و شیعه ذکر شده است.

[6] -(وقد تواتر الاخبار ان فاطمة بنت اسد ولدت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب کرم الله وجهه فی جوف الکعبه)

[7] - امینی علامه کتاب مشهور (الغدیر ج 6 ص 22

[8] - کفایة الخصام ص 41

[9] - سعودی در مروج الذهب ص 76

[10] - ابن صباغ ملکی در فصول المهمه ص 14

حان من یضع الاشیاء فی مواضعها و هو احکم الحاکمین

[11] - این نقطه تا این اواخر در دیوار کعبه مشخص بود. بیشتر زائران شیعه هنگام طواف خانه کعبه چون به آن نقطه می‏رسند که هنوز هم علامتی دارد آن را می‏بوسند