مراتب موت ارادی به بیان حضرت شاه نعمت الله ولی کرمانی

مراتب موت ارادی به بیان حضرت شاه نعمت الله ولی کرمانی

1- توبه :

توبه کن از دنیا و لذات آن               تا در آیی در بهشت جاودان

توبه را سه مرتبه است عام ، خاص و خاص الخاص .:

و اما توبه خاص الخاص عبارتست از مراجعت به حضرت عزت به عین ارادت ، چناکه در موت حقیقی مراجعت است به غیر ارادت .

و ترگ جمیع معاصی و ذنوب کردن و ذنوب و گناه آن است که ترا محجوب می گرداند از خدای تعالی از همه مراتب دنیا و عقبی .

و ترگ جمیع معاصی و ذنوب کردن از برای  خاص الخاص واجب است که ترک محبت غیر محبوب کند به عشق مطلوب چه اگر همه وجود او باشد . که فرمودند : وجودک ذنب لایقاس به ذنب .. یعنی وجود تو گناهی یست که هیچ گناهی با حدش نرسد .

بشنو زمن ای یار گذرکن زمناهی                    رو توبه کن از خویش که یک باره گناهی

2- زهد :

و زاهد پرهیزکار باید بیرون آید خلوت خانه لذت جسمانی و تزهد نماید از متاع دنیایی چنانکه در هنگام موت اضطراری .

وحقیقت زهد آنست که تزهد نمایی به اراده از دنیا و اخرت .

3-توکل :

4- قناعت :

قناعت کن زدون حق و گرنه دون دنیایی     مخواه از غیر او چیزی اگر تو مرد دانایی

الا بقدر ما لابد از برای قوت طاعت

5- عزلت :

6- مداومت ذکر:

7- توجه  :

کلی زسر وجود برخیز     و آنگاه توجهی بحق کن

و اگر مقامات انبیا و اولیا بر تو عرض کنند التفات نباید نمود حتی لحظه ای به اعراض از معبود .

ما را به غیر او نبود التفات هیچ      زیرا که نیست جز کرم او نجات هیچ

8- صبر :

الصبر حبس النفس عن الشکوی بغیر الله لا الی الله

و شکایت بر سه وجه است :

اول شکایت از حبیب به غیر حبیب و آن اقتضای بیزاری می کند از یاری.

دوم شکایت از غیر حبیب نزد حبیب و آن شرک است در محبت حبیب

سوم شکایت از دوست پیش دوست و ان عین توحید و محض تفرید است .

9-مراقبت :

باید حول و قوت و قدرت از خود بیرون کند  همچون موت

10- رضا :

که هرچه آن خسرو کند شیرین بود

و رضا بیرون آمدن است از رضای نفس خود و در آمدن در رضای خدای تعالی  به تسلیم احکام ازلیت و تفیض امور کلی و جزوی به حضرت مقدر تقدیر و تدبیر ابدیت بلا اعراض و اعتراض و بدان که رضا ترک اعتراض است بر افعال و اقوال محبوب و با ژاکی نفس بقضائه و قدره .

ازکوچه اعتراض دیگر مگذر       بشین بسرکوی رضا باقی عمر

بیا و ترک رضا و مراد خویش بگو    بدان صفت که رضایت رضای او باشد

که فرمود : رضی الله عنهم و رضو اعنه

و شیر مردی که از اوصاف ظلمانیت مرده شود حی غفور به هدایت نامحصور و به نور عنایت نامتناهی اورا زنده گرداند.

چون زنده شود زندگیش اوباشد      والله بخدا که مرد نیکو باشد